En zo vliegen 6 weken voorbij.....

....ja, dat is hoe lang we in Cambodja zijn geweest en waarin we verzuimd hebben jullie te updaten.....

Na de vorige update zijn we naar het vliegveld gegaan, met de tuk tuk door de drukke straten van Phnom Penh - even wennen, maar erg leuk! Vol spanning hebben we mijn mams opgewacht. Wat was het weerzien leuk!! s'Avonds schor van het vele praten!! In de daarop volgende 3 weken hebben we met z'n 3-en het land doorkruist. We zijn begonnen met de drukte op te snuiven in Phnom Penh, de pracht en praal van het Royal Palace te bewonderen (Mam in een blits wit t-shirtje dat ze moest kopen omdat ze met een doek om haar schouders niet naar binnen mocht...en Vedran vanuit zijn bedje op de foto's omdat hij ziek was) en in de heftige (Rode Khmer) geschiedenis van het land te duiken door de Tuol Sleng gevangenis en de Killing Fields te bezoeken - sprakeloos en misselijk van al het menselijk leed in die tijd.......

Op weg naar Siem Reap. Onderweg stoppen weer in het 'spinnendorp' (Skuon), waar mama en ik nog een keer gruwelen bij het idee dat Vedran hier vorige week een van deze geroosterde harige vrienden heeft verorberd. Brrrrr. In en om Siem Reap dompelen we ons de daaropvolgende 3 dagen onder in de prachtige ruines van Angkor Wat. De ene tempel is nog grootser en adembenemender dan de ander. De grootsheid, de details, de kleuren - wow!!

Van de pracht en praal in Angkor stappen we over op een nogal rustieke (nog steeds ons favoriete woord. hihi) sloep voor een 8 uur durend tochtje naar Battambang. In eerste instantie lichtelijk geschokt dat we er nog bij moeten op deze overvolle boot. En niet zomaar, nee, in het achterste hoekje, op de hardste en dunste houten bank met de dieseldamp in ons gezicht en de herrie van de motor in onze oren - praten zit er niet in..... Na 5 minuten zien we er gelukkig alledrie de humor van in en liggen we helemaal in een deuk. Nadat we toch nog een plekje in de frisse lucht hebben kunnen vinden is het 8 uur lang genieten: de wijdsheid van het Tonle Sap meer, de vogels en de kleurrijke dorpjes op en aan het water - drijvende scholen, kliniekjes en winkeltjes, een feest voor je ogen. 8 Uur lang ook over-enthousiaste kinderen op de oevers die hun best doen zo hard mogelijk 'hello' te roepen en zo lang mogelijk te zwaaien! Moe maar voldaan komen we aan in Battambang. Een aantal dagen luieren we wat, fietsen door de omgeving en worden ware keukenprinsen en -prinsessen tijdens een ochtend Cambodjaans koken. Jum!!

Volgende stop: Pursat. Als ware Yasser's (Arafat) kruipen we ingepakt tegen zon en stof op de bamboetrein. In dit deel van Cambodja is het een goedkoop vervoersmiddel voor de lokale bevolking: kleine bamboe (of houten) platforms op een simpel onderstel maken gebruik van het bestaande spoor (dat nauwelijks meer gebruikt wordt door echte treinen - gelukkig weten de bestuurders precies wanneer die ene trein per week vanuit Phnom Penh voorbij zal komen - in slakkengang overigens). Als twee bamboetreinen elkaar tegenkomen moet die met de minste mensen en bagage afladen en van het spoor getild worden. De ene trein gaat voorbij, de ander wordt weer opgebouwd en ze gaan weer verder - ingenieus systeem! Als kleine kinderen genieten we van het ritje en het landschap - droge velden en akkers, bergen en non-stop waterbuffels!

Van Pursat via Phnom Penh een lange tocht naar Kampot: zoals dat gaat in Cambodja staat de rit bol van snelle inhaalmanoeuvres en onafgebroken getoeter (buschauffeurs hebben het liefst dat de brommers op de weg vleugels krijgen als zij eraan komen - het komt er op neer dat ze gewoon van de weg worden gedrukt). Altijd weer spannend! Kampot is een prachtig stadje aan de rivier, tussen de heuvels en vlakbij zee. We grijpen de kans om naar het vlakbij gelegen Bokor Hill National Park te gaan: een verlaten, in afbrokkelende staat verkerend Frans bergstation (vroeger een luxe oord met hotel en casino) waar de wolken haastig voorbij drijven. Het is gebouwd aan een afgrond (waar zoals we horen de mensen die grote verliezen leden in het casino vanaf sprongen en waar later de Rode Khmer mensen executeerden....) waar je uitkijkt op eindeloze jungle zover het oog reikt - tot aan de zee in de verte. Om er te komen klimmen we 2,5 uur lang bergop in de stomende hitte. Daarna nog een uurtje hobbelen achterin een pick-up truck. Aangekomen springen Vedran en ik eruit. Ik draai me om en voor ik het weet ligt mama gracieus op haar achterste op de grond - ze dacht ook even te springen.....we blijven er om lachen :-) De dag erna snakken onze stijve spieren naar wat verlichting. Zoals op veel plekken in Cambodja kun je je door blinden laten masseren - een manier om in een maatschappij die weinig biedt voor deze mensen, ze in ieder geval een onafhankelijker bestaan te laten hebben. Super profi krijgen we een shiatsu massage. Wow, heerlijk maar ook heftig, ik heb me in moeten houden om niet af en toe heel hard te schreeuwen.

En dan, dan is het eindelijk zover. Vedran praat er al maanden over en is helemaal in zijn nopjes als we eindelijk in Kep aankomen. Kep staat namelijk gelijk aan zee!!! Na 5 maanden zweten op het Aziatische vasteland, duiken we het verkoelende (nou ja, best warm, maar toch erg lekker) water in! Heerlijk! Mam en Vedran genieten er van verse krab (ik kijk toe hoe ze de arme beestjes ontleden), we fietsen over het platteland (en kopen al het water in het kraampje langs de weg op - de dames kijken ons vreemd aan - pfoeh wat was het warm!), lopen naar een Duitse bakker (jummie) en zien ons eerste tropische bounty eilandje: Rabbit Island. We hadden ons voorgenomen om de laatste 5 dagen met mama te luieren, maar zijn stiekem erg actief. Voor we het weten zijn onze 3 weken samen voorbij en moeten we terug naar Phnom Penh. We hebben er super van genoten.

En dan zijn we plotseling weer met z'n tweetjes. Wat gaan we doen? De zee beviel ons wel en dus gaan we door naar Koh Kong. We zetten ons tropische avontuur voort op Koh Kong Island: bounty strand it is!! Wit zand, turkoise zee, bergen mooie schelpen, verse gamba's (voor Vedran dan).....en sandflies (zoals Vedran 's avonds ondervond). Onderweg met de boot door de mangroven en vergezeld door dolfijnen. Prachtig! Toch blijft onze voorliefde voor de bergen roepen en duiken we nog twee dagen de Cardamombergen in: 1 keer over de rivier en 1 keer met de brommer (eindelijk! De 1e en enige keer in Cambodja). Allebei de dagen springen we over de rotsen om bij watervallen te komen. Ook hier lekker poedelen en genieten van de natuurpracht. Helaas zijn ze in Cambodja nog niet zo van troep opruimen en vind je overal bij de watervallen bergen afval.

En dan is het weer zover - we nemen alweer afscheid van Cambodja. Nog zoveel te zien en te beleven, maar we zijn letterlijk aan de grens (en moeten over een week terug zijn in Thailand vanwege ons visum) en steken die dus maar over. Ik had nog veel langer kunnen blijven, maar dat wordt dan een volgende keer. Ook Cambodja was weer erg bijzonder. Ik ben vooral enorm onder de indruk van de warmte van de mensen, de natuurpracht en heb ook genoten van het feit dat Cambodja (tegenover Laos en zeker Thailand) ' a little rough around the edges' is. See you next time!

En zo zijn we dus weer terug in Thailand, waar de koning ons meteen van alle kanten weer toelacht. We komen binnen in het oosten van het land en maken in 2 maanden onze weg naar het Zuiden (grens met Maleisie). Om te beginnen lassen we een 'vakantie' in op onze reis ;-) - luieren op de tropische strandjes van Koh Chang en Koh Wai en genieten van brommertochtjes door de binnenlanden (lees: bergen en jungle): de foto's spreken voor zich. Zo zijn we meteen weer opgeladen voor 2 maanden avontuur in Thailand: hopelijk staat ons weer van alles moois te wachten! Jullie horen het de volgende keer!

Liefs,

Vedran en Lotte