Australie

De hoognodgige blog-update. Zittend in ons nieuwe 'woonmobiel' (Bee-Gee genaamd, uitleg volgt later), terwijl het buiten al de hele dag non stop regent, het kacheltje aanstaat en met een warm kopje thee, hebben we eindelijk even rustig tijd om weer eens een nieuw berichtje op papier te zetten (terwijl ik het bericht nu op internet zet, schijnt de zon volop en blinkt de sneeuw op de bergtoppen in de verte :-) Inmiddels dus al bijna 2 weken in Nieuw Zeeland, maar laten we bij het begin beginnen: Australie!

De Roadtrip

Perth-Broome-Darwin-Alice Springs-Adelaide-Melbourne! Zie kaartje. Wat betekent dit in de praktijk? 4 staten door: Western Australia, the Northern Territory, South Australia en Victoria; 12.833 kilometer rijden in 57 dagen; gemiddeld 255 km per dag (valt nog best mee toch?); 24 keer stoppen bij een tankstation, varierend van erg flashy tot stoffige outback roadhouses; en dit voor 857 liter benzine, 1 liter voor elke 15 km rijden!

Het 'Woonmobiel' aka Wubbo

• Holden (Opel) Combocar, omgebouwd tot heus kampeermobiel.
• Vernoemd naar Nederlands trots, onze ruimteavonturier Wubbo Ockels. Zodat we met 'onze' Wubbo net zoveel mogen ontdekken. En, hij is een beetje een nerd onder de woonmobielen, maar met een zeer hoge schattigheidsfactor!
• Uitgerust met alles wat je nodig hebt bij kamperen. Slapen doen we in de auto (ongelofelijk, maar het past precies). Het 1-pits kookstelletje lijkt echter een uitdaging, maar niks blijkt minder waar. Ik krijg van Vedran de titel 'bush masterchef' (geen idee of we dat programma in NL ook hebben, maar in Australie en NZ de grote hit).
• Naarmate we dichter bij Adelaide en Melbourne komen moeten we langzaam echt weer en wind gaan trotseren (de zon en lente is daar nog niet bepaald doorgedrongen) en dus 'gewoon' , ingepakt als eskimo's, buiten koken, eten, rondhangen....De laatste nacht in de bush werd ook ons de kou teveel en hebben we met een bordje op het dashbord in de auto gegeten - wat dat betreft zijn we er met Bee-Gee op vooruit gegaan.

Bushlife

We hebben geprobeerd zo vaak mogelijk in de bush te kamperen. Zo af en toe een camping tussendoor voor die lekker warme douche en het hoognodige wasje. Eindeloos sterren kijken bij een knetterend kampvuur. Wat wil je nog meer? Soms helemaal alleen en soms met half gepensioneerd Australie die in hun reusachtige campervans (compleet met papegaaien en schotelantennes) het land doorreizen. Nooit te verlegen om een praatje te maken met hun Hollandse buren. Er wordt zelfs geen moeite gespaard om ons van een lampje (ipv onze kaarsjes) te voorzien of een kettingzaag tevoorschijn te toveren om ons brandhout wat kleiner te maken.

Er wordt vaak gevraagd of we 'daarin' slapen.....En, of ze toch even mogen kijken. Verbaasd en onder de indruk van onze compacte en praktische Wubbo. Alles past precies! Wie heeft een mega camper nodig? ;-)  

De bushcamps zijn vaak mooie plekjes aan meertjes, rivieren, aan de zee of in nationale parken. Soms ook gewoon aan de kant van de highway - waar dan vervolgens 5 auto's en wat roadtrains voorbij komen.....

En-wat-hebben-we nu-allemaal-gedaan-behalve-12833-kilometer-rijden?

Vooral heel veel tijd doorgebracht in de ontelbare nationale parken die Australie heeft. Snorkelen in de turkoise, heel aanlokkelijk, maar ijskoude zee (vol met kleurrijke visjes); wandeltochten maken tussen het droge spinifex gras en de felrode rotsen, de eindeloos veel gorges, bergen en bossen; dieren spotten (veel!! Daarover later meer); schelpen verzamelen (ook veel.....2kg extra baggage....oeps); Aboriginal rock art zoeken (in de verkeerde plek, maar het later gelukkig toch nog vinden); rijden door een maanlandschap; verblind worden op de hagelwitte stranden; hobbelen over onverharde wegen (ook daarover meer...in de sectie 'uitdagingen'); canoen tussen de hoge rotswanden en crocs; watervallen bewonderen; poedelen in de hotsprings; opgegeten worden door muggen en sandflies; de ene spectaculaire zonsondergang na de andere zien; vrienden opzoeken; (weer) onder de indruk zijn van de bekende hoogtepunten; Uluru - je weet wel, die grote rode rots - zien terwijl 'ie grijs is van de watervallen die er aan alle kanten vanaf stromen; wegregenen in de Flinders Ranges; wegwaaien op de Great Ocean Road; ons 100 jaar terug wanen in de oude homesteads en outback stadjes; bomen knuffelen (maar wel hele mooie Boab bomen - alleen de elfjes ontbraken in het plaatje); onder de sterren in Darwin naar een filmfestival gaan; picknicken op de mooiste plekjes; als supersterren in een 'infinity pool' zwemmen. Kortom, veel en van alles!!!!

Een bijzondere vermelding verdienen onze helden Val & Linsey. Dit Australische gepensioneerde stel uit Queensland ging op een dag nietsvermoedend in hun 4WD op weg naar de Bungle Bungles (zie foto's). Totdat ze 2 verloren zielen aan de entreepoort zagen staan. Wij dus! Wubbo is helaas niet uitgerust met een vierwielaandrijving, maar de Bungle Bungles wilde ik niet weer aan mijn neus voorbij laten gaan. Val & Linsey hebben ons zomaar de hele dag mee op sleeptouw genomen, geen probleem (Aussie style). Hij, Linsey, achter het stuur stuiterend over de onverharde weg. Zij, Val, non-stop fotograferend. Alles moest en zou vastgelegd worden en zo had ze na 10 minuten hobbelen als 200 foto's en was Linsey al 10 keer gestopt ;-) (en hij gewoon geduldig blijven...wow). Een bijzondere dag met 2 lieve Aussies!!

Wildlife

Of je wil of niet dat kom je in Australie in ieder geval heel, heel, heel veel tegen!! Uhm, even een opsomming dan maar? Kangaroe's in verschillende vormen en maten (de eerste 2 weken vooral in de vorm van roadkill, later gelukkig meer levende exemplaren), wallabies (hetzelfde verhaal), funky spinifex pigeons (google!), zoetwaterkrokodillen, walvissen (helaas ook een heel mooi, groot, nog levend, gestrand exemplaar dat doodgemaakt moest worden....), dolfijnen, pelikanen, lizards (blue tongued, frilled necked, sleepy etc), varanen, vissen in alle kleuren van de regenboog, emu's (inclusief baby emu's), kamelen (jaja die hebben ze ook in Australie), koala's, slangen, spinnen (heb preventief alle gaatjes in de auto waar ik vanuit mijn kussen op uitkeek met wcpapier dichtgestopt ;-), parkieten en papegaaien (ook weer in veel kleuren, vormen en maten), vleermuizen (GROOT), barramundi's (=grote vis), sandflies, muggen, plakvliegen, jabiru's (hele mooie grote watervagels - soort van funky kraanvogel), 100.000en roofvogels (inclusief de grootste roofvogel van Australie, de wedge tailed eagle die meestal op de weg zat te dineren aan de roadkill), laughing kookaburra's (leuk!), echidna's (grote egels) en ook nog wat berggeiten, vossen en konijen - deze laatste zijn ze hier liever kwijt dan rijk. Helaas dit keer gemist maar op het lijstje voor de volgende keer: wombats en vogelbekdieren!

Uitdagingen

Dit klinkt natuurlijk allemaal te mooi om waar te zijn. Troost, het ging niet allemaal zonder slag of stoot. Uitdagingen:

• Links rijden. Went echter snel, zeker na al dat brommer rijden aan de linkerkant in Azie
• Wildlife ontwijken terwijl we rijden. Vedran had op dag 5 bijna zijn eigen emu-burger gevangen
• Niet jeuken aan sandfly beten. Geloof me, nog 20 keer erger dan muggen......en ik zat van boven tot onder onder....
• Koken bij kaarslicht en wind
• Met z'n 2-en op 2 vierkante meter leven. Scheelt dat Australie zelf zo groot is. Haha, valt best mee.....wat blijkt, we zijn toch alletwee niet zo moeilijk (ik hoor wat mensen lachen.....)
• Maar de grootste uitdagingen waren de momenten dat Wubbo niet mee wilde werken:
• 1. hij vind onverharde wegen niet zo fijn. Na 80 kilometer op een zwaar verweerde weg (die overigens open was 'to all vehicles') houdt 1 van de schokbrekers er mee op. En we hebben nog 60 km te gaan......Heel langzaam maar met af en toe een keiharde klap halen we 4 uur later, en helemaal gaar, de verharde weg. Gelukkig snel weer gemaakt!
• 2. hij laat ons de ochtend na de allerlaatste nacht kamperen in de Australische bush gewoon staan. In de kou....Een lege accu, net nu we een paar km van de grote weg, op een berg in het bos staan waar we in de halve dag dat we hier staan geen andere levende ziel hebben gezien of gehoord....Dat is niet alles, ook op de kampeerplak staan we onderaan een heuveltje. Dus, met z'n 2-en 10 minuten duwen brengt ons niet dichterbij het topje van die heuvel. Wat nu? Zo kunnen we Wubbo ook niet omlaag laten rollen om 'em op die manier proberen te starten. Vedran gaat op weg naar de grote weg om iemand te vinden die met hem mee het bos in wil met een stel startkabels. Twijfelachtig....Na 2 uur hoor ik 2 auto's en dus denk ik dat het Vedran is. Dat niet, maar wel 2 mannen met hun 5 (ofzo, heb ze niet allemaal geteld) zoontjes. Meteen wordt er actie indernomen: touw uit de auto, ik achter het stuur en ze slepen me de heuvel op. De zoontjes zijn er helemaal opgewonden van 'we are rescuing a girl!!!' 'Zo en nu kun je 'em laten rollen en starten' zegt 1 van de mannen. Dus.....Als heus meisje heb ik dat nog nooit gedaan en vraag lief of die meneer dat niet wil proberen. Tuurlijk, maar helaas, geen succes met starten. Wat blijkt, in de handleiding - die we natuurlijk pas lezen nadat we het geprobeerd hebben - staat dat je dat met Wubbo nooit mag doen omdat er dan een of ander technisch iets zwaar kapot kan gaan. Dus.....Wat nu? Plan 2: ik word weer naar boven gesleept en kan me de rest die km na de grote weg laten rollen. Onder het toeziend oog van 1 papa en 3 zoontjes terwijl de anderen Vedran gaan zoeken. Ok, Vedran is terug - zonder startkabels - en we zijn aan de grote weg. We krijgen nog een lift naar het dichstbijzijnde dorp. Daar wordt in de general store niet moeilijk gedaan en worden er binnen 5 minuten startkabels geregeld en zo zijn we 3 uur later toch nog veilig op weg naar Melbourne!
• 3. en uiteindelijk Wubbo nog ontdoen van heeeeeel veel, heeeeel hardnekkig en heeeeeel fijn rood outback zand. Woehoe! 

Tot zover Australie! Een groot succes. Vedran zijn eerste, mijn derde keer, maar ik gok wederom dat het niet de laatste keer is geweest!

Nu zijn jullie natuurlijk benieuwd naar Bee-Gee, ons huidige woonmobiel. Een stukje groter dan Wubbo (ik kan er in ieder geval in staan) en met een heus bed/bank/tafel, wasbak, koelkast, kastjes, een fornuis en wel 9 gordijntjes. We kunnen nu dus een beetje meer binnen leven. Normaal niet meteen voor, maar de lente is hier pas net in aantocht en dus het is vaak nog behoorlijk koud (vooral in de bergen waar nog volop sneeuw ligt) en nat. Een beetje meer lebensraum in je 'woonmobiel' is dan toch fijn. Deze is dus genaamd Bee-Gee: een beetje campy en disco als de Bee-Gee's, maar toch wel zo stoer als onze held Bear Grylls.

Na een bumpy vlucht vanuit Melbourne over de Nieuw Zeelandse Alpen zijn we veilig aangekomen in Christchurch op het Zuidereiland. We hebben niks dan geweldige verhalen gehoord over Nieuw Zeeland en zijn dus erg benieuwd! Na 2 weken heeft het in ieder geval al alle hoge verwachtingen waargemaakt. Wat een paradijs! Daarover de volgende keer meer!

Veel liefs,

Vedran en Lotte